zaterdag 16 mei 2009

Dat kost moeite!

Morgen is het al weer 7 maanden geleden dat Moeder overleed.
Wij hebben natuurlijk foto's van de dagen van voor het overlijden en de dagen er na. Ik wil dat gaan scrappen, maar wat kost dat een moeite zeg.
Met een schets van een forum ben ik aan de gang gegaan en onderstaand is dan het resultaat.

Na de begrafenis zijn wij 's middags met z'n allen weer naar de begraafplaats terug gegaan. De dag van de begrafenis is een indrukwekkende dag geweest, maar het was een dag vol zonnestralen. De tijd gaat snel en het blijft een raar en verdrietig gevoel dat ze er niet meer is, ook al weten we dat het goed is.
Deze foto is voor mij heel bijzonder omdat ik me hierbij zo realiseer dat Johan ook voor mij zo'n steun is. Dat geeft me zo'n apart gevoel, omdat ik denk dat mijn moeder eens dat gevoel ook met mij gehad zal hebben.

Tomorrow it is already 7 months ago my Mom passed away. Ofcourse we do have pictures of the days before she died and the days after. I like to scrap these pictures, but how difficult that is. With a sketch from a forum, this is the result.
After the funeral we all went back to the cemetery in the afternoon. That day was very impressive, but it has been a day with a lot of sunshine. Time goes fast, but it still is a strange and sad feeling she's not with us anymore, although we know it is alright.
This picture means a lot to me, because I do realise Johan is such a support to me. It gives me a special feeling, because I do think once my Mom did have the same feeling with me.

zondag 10 mei 2009

Meivakantie 2009

Aangezien Koninginnedag en 5 Mei gewoon erg gunstig vielen, hebben wij dit jaar er weer een korte vakantie van gemaakt.
In ieder geval wilden wij dit jaar naar Bergen-Belsen toe. Verder zouden we dan wel zien waar we terecht zouden komen aangezien wij op zaterdag 2 mei ook nog een feestje in Landgraaf (Limburg) hadden.
Donderdag 30 april zijn we in alle vroegte vertrokken om naar Duitsland te gaan. Aangezien wij een zoon hebben die bijzonder geïnteresseerd is in de 2e Wereldoorlog, is het ook niet zo gek dat wij dat dan eigenlijk ook zijn. Ons eerste doel was dan het concentratie-kamp Bergen-Belsen en Herman had ons verteld dat het een bijzonder monument was met een heel bijzonder documentatiecentrum.



Maar mensen toch, wat was dit indrukwekkend om dit een keer in het echt te zien en over de grond te lopen waar zoveel leed geweest is. Het is natuurlijk al vaker op televisie met documentaires geweest, maar wat een apart gevoel geeft het als je daar in zo’n filmzaal hebt gezeten en al die verschrikkelijke oorspronkelijke beelden ziet hoe het daar met de bevrijding gegaan is.


Vervolgens loop je uiteindelijk zelf dan daar rond met deze beelden eigenlijk nog voor ogen. Dan zie je daar al die immense massagraven, zodat je van alles goed doordrongen bent wat er zich daar in het verleden afgespeeld heeft.


We zijn later in het stadje Celle geweest wat daar vlak bij ligt en Willem had daar een aantal hotels opgezocht. Uiteindelijk hebben we daar alleen even wat gedronken. Misschien stom, maar ik wilde liever niet zo dicht in de buurt meer zijn en zijn we een stuk verder gaan rijden.
Uiteindelijk zijn we in een hotel terecht gekomen in Holzminden en hebben wij daar heerlijk gegeten. Ik heb daar ook als een blok geslapen en dat is dan ook geen wonder als je dan ook een hele fles wijn op hebt (ja ikke!).



De volgende dag zijn we weer naar het Zuiden getrokken. Wat we onderweg tegen kwamen en wat ons interessant leek hebben we kunnen bekijken. We wilden richting Rudesheim en Assmanshausen om daar een hotel te vinden, maar we kwamen er al gauw achter dat het daar 1 Mei was en dat betekende veel mensen die ook vrij hadden en dus ook volle hotels. We hebben alleen maar wat in Assmanshausen gedronken bij het hotel waar we jaren geleden met Atie en Eijbert een keer geweest zijn. Dat zal ongeveer een jaar of 28 geleden zijn en hmm volgens mij is het nu een seniorenhotel of zo, het interieur is volgens mij werkelijk geen spat veranderd.



We zijn toen de Rijn maar verder afgezakt, we hebben de Lorelei nog even bewonderd en zijn we na lang zoeken in Mayschloss beland. Bij een superhotel, dat kan ik je wel vertellen, maar wat was ik blij dat we uiteindelijk daar op zo’n laat tijdstip wel de laatste kamer hebben kunnen krijgen.


Na weer een heerlijk ontbijtbuffet, zijn we naar Remagen gegaan. Bij Remagen was ook weer een oorlogsmonument van een vrij ongeschonden brug, zodat de Geallieerden Duitsland in konden trekken. Uiteindelijk is de brug toch bezweken en is er nu in één van de brughoofden een museum gevestigd, wat voor mijn gevoel eigenlijk behoorlijk op de plaatselijke bevolking georiënteerd is. We hebben in ieder geval wel 2 mooie boekjes voor Johan op de kop kunnen tikken.


We zijn daarna doorgereisd naar Eygelshoven en Landgraaf in Limburg, daar hadden we een feestje van de 60ste verjaardag van de vrouw van Jo, een oude dienstkameraad van Willem. Er was daar een hotel voor ons geregeld en dat bleek dan een pension te zijn met gezamenlijk toilet en bad, dus iets anders dan we gewend zijn (tsja en wat zijn wij dan ook eigenlijk wel verwend zeg). Vanaf ’s middags hadden we dan feest en het was reuze gezellig. Ik weet niet eens precies meer hoe laat we weer in het pension waren. Willem en o.a. ook Eijbert en Rob zijn nog even de kroeg in gegaan, maar daar werd gerookt en ben ik maar het bed ingedoken. Maar ja, het was echt een uitgaansomgeving dus dat betekende voor mij een behoorlijk onrustige nacht. De volgende dag hebben we eerst met z’n allen ontbeten en zijn we uiteindelijk weer doorgetrokken richting het Zuiden. In de buurt van Noorbeek hebben we maar eerst even een heerlijk stukje Limburgse vlaai genuttigd. Verder via een tussenstop in Margraten, kwamen we onderweg in België wederom een aantal Amerikaanse militaire begraafplaatsen tegen zoals Henri-Chapelle waar we destijds met Johan ook al eens geweest waren. Vervolgens Neupre Condrox en het blijft ook daar altijd een heel indrukwekkend gezicht om al die plekken te zien waar zo velen begraven liggen.


Uiteindelijk zijn we via de Ardennen Luxemburg in getrokken en we hebben onderweg weer heel wat moois gezien. Het is echt een prachtige omgeving en we vonden een hotel in Wallendorf-pont. Achteraf blijkt dit een plaatsje te zijn waar Willem en zijn familie zo’n 40 jaar geleden ook in een huis gezeten hebben. Z’n moeder zal vast de foto’s wel weer opgezocht hebben, dus we kunnen dan wel even de foto’s gaan vergelijken of Willem het goed had.


Het hotel daar was weer prima en we hebben het meteen voor 2 nachten besproken. Dat scheelde weer zoeken voor de volgende dag en in Luxemburg is zat te beleven.
We hebben een soort kastelenroute gevolgd en we hebben toch heel wat moois gezien daar hoor, mooie groene omgeving met prachtige kastelen en ruines.



Vervolgens zijn we naar Luxemburg-stad geweest en hebben daar o.a. de Kazematten bezocht, een ondergrondse eeuwenoude verdedigingslinie. Hoe men daar toch kon verblijven zeg in die koude en vochtige omgeving en met al die trappen.


Na weer een heerlijk ontbijtbuffet zijn we dinsdag weer naar huis gereden, maar na al het mooie weer wat we gehad hebben, gingen we dan nu toch wel het slechtere weer tegemoet. Eerst nog langs Special Memories in Venlo, een scrapboekwinkel die nu ook gaat stoppen, dus ik heb een paar leuke dingen gekocht met een leuke korting.


We hebben een paar heerlijke dagen gehad, waarbij we veel gezien hebben en de tijd aan ons eigen hadden. In ieder geval voor herhaling vatbaar.

Veel liefs, Ria




Because of our Queensday and Victoryday close together, we were able to have a short vacation this year again.
We were planning to visit Bergen-Belsen, for the rest we would see where the car would bring us, because Mai 2nd we had to be in Landgraaf (Limburg). Thursday we left rather early to go to Germany. Because of having a son who is very interested in World War II it is not so strange we are too. Our first we were intended to go to Bergen-Belsen, the concentration-camp where Anne Frank was one of the victims and Herman told us there was a very interesting documentationcenter.
But people, how impressive it is to walk for real on soil where so many sorrow and pain has been. Ofcourse it has been seen on TV so often, but what a strange feeling seeing it on screen at the documentationcenter with all the pictures after the liberation and walking again afterwards seeing all the pictures before your eyes again. Seeing all the mass graves, so you really are impressed with knowing what happened there.
Later on we went to Celle, a place nearby where Willem looked for some hotels. But really I wanted to travel some further, at least not so close by.
We arrived at a hotel in Holzminden and we had a wonderfull dinner, I slept very well and no wonder after a whole bottle of white wine (yes me!!).
The next day we traveled southwards, seeing and doing things what seemed interesting for us. We wanted to go to Rudesheim and Assmanshausen, where we stayed about 28 years ago with my brother Eijbert and his wife Atie. But I do think this is a senior-hotel now, the inside was I think still the same like than. We went down to the Rhine, we admired the Lorelei and were searching for a hotel. But we forgot it was May 1st and many other German people had also a day off, so we were happy to have the last room at a hotel in Mayschloss and that was a superb hotel.
After a great breakfastbuffet we went to Remagen, with also a WWII-monument as the rather well-kept bridge where the allied people could cross over the Rhine. The bridge was damaged some days later also and at the bridgehead is a museum now, but as my feeling is rather orientated now at the German people themselves. Ofcourse we were able to find some books for Johan his bookcollection.
Later on we traveled to Eygelshoven and Landgraaf, because the lady of one of Willem his old armycomrads got her 60th birthday and we had a party overthere. They arranged a hotel, what became a pension with a bath and toilet all together, so different as we are used to (yes we are spoiled). In the afternoon and evening we had a wonderfull party and I’not sure at what time we were back again, the others went to the café but people were smoking there and so I went to bed. For me it was rather to noisy so I didn’t sleep so well. The next day we had a nice breakfast together and we drove on South again. In the neighbourhood of Noorbeek we had a yummie piece of Limburgse Vlaai (a pie) and with stops at Margraten and Henri-Chappele, Belgium with several WWII military Cemetary’s where we have been with Johan also before. We visited also Neupre Condrox and it stays impressive to see this all.
Through the Ardennes we went into Luxemburg and we did see so many wonderfull things again on our way again. It is a wonderfull nature and we arrived at Wallendorf-pont. It happened also to be a place where Willem and his family stayed about 40 years ago. For sure his mother will search for the pictures if something has been chanced at that time. We did have a nice hotel and we made reservations for 2 nights, so we didn’t have to look for the next day again. We followed a road with a Castle-tour and we did see so many great things with a wonderfull green envirement with castles and ruines. We also went to the city Luxemburg and saw by example the Kazematten, old barrachs under the ground from centuries ago. Unbelievable how people could stay there in that cold and wet area.
The next day after again a breakfastbuffet we went home and with all the nice weather we have had, we drove now into the rain again. We also went to a scrapbookstore Special Memories in Venlo, which is getting closed and I did get some nice things with a nice discount.
We have had some wonderfull days, we have seen a lot and we did have the time on our own. For sure to be repeaten another time again.
Lots of love, Ria