Het is al weer een zondag hier en wat gaat het toch allemaal snel. We zijn al weer een week bij Patricia. Dinsdag vliegen we dan al weer naar huis en dan vind ik het ook al wel weer goed ook hoor. We zijn na een maand er dan denk ik ook wel weer aan toe om thuis in het eigen ritme te komen. We zijn zondag dan in Grand Rapids aangekomen en het was gewoon weer het gevoel van thuis komen. We hebben David, Valerie en de kinderen dan meteen kunnen ontmoeten en we hebben ze eigenlijk de rest van de week ook wel bijna elke dag kunnen zien. Maandag zijn we naar het
VanAndel museum geweest en dinsdag zijn we voordat we naar Scottville gingen eerst naar het tuincentrum Flowerland geweest. Op 18 mei is Patricia namelijk jarig en hebben we haar wat kunnen verwennen met wat mooi plantenhangers en een prachtige seringenboom. Vorig jaar zei Pa dat ik voor planten en bloemen moest zorgen voor Patricia en Mam DeMeester, ik heb toen gezegd dat ik dat tijdens ons verblijf nu zou doen. Paps, je kunt tevreden zijn hoor! Ze hebben een mooi aandenken aan jullie gekregen, want ook voor Mam hebben we een paar prachtige rozenstruiken uitgezocht en ook zij was er reuze blij mee. De auto was werkelijk vol met bloemen en planten in allerlei geuren en kleuren. Onderweg zijn we bij David en Valerie
langs geweest om Willem het huis nog te laten zien. Het is een prachtig huis in een afgelegen gebied, dat is iets wat soms niet altijd handig zal zijn, maar ze wonen er werkelijk prachtig. ’s Middags zijn we dan naar Scotville gegaan om Mam te ontmoeten en Suanne was daar ook al. Het was weer geweldig om Mam te zien, 82 jaar en op dat moment wel snipverkouden, maar heerlijk om ook daar weer thuis te komen. Er is over 2 weken een bepaald evenement voor de Kankerbestrijding om veel geld in te zamelen en dan loopt men op dat moment met bepaalde papieren zakken met een lichtje er in.
Deze papieren zakken zijn allemaal versierd en beschreven met de naam van iemand die aan kanker overleden is. Dat is dus uit naam van Ray DeMeester, mijn Amerikaanse Dad. Het was een speciale gebeurtenis om op deze manier dan weer creatief bezig te zijn en hebben we echt wel weer schik gehad. ’s Avonds lagen er een paar heerlijke steaks op de grill en met Mams heerlijke aardappelsalade was het een waar feest. Het was dan ook werkelijk een feestdag omdat Patricia die dag 54 jaar geworden is en ook een verjaardagstaart was iets wat er natuurlijk bij hoorde.
Van Suanne hebben we een prachtige windhanger gekregen en daar waren we zeker erg blij mee.
Na het ontbijt zijn we nog naar het kerkhof geweest om een mooie plant bij Dad en Katie neer te zetten. Ook zijn we nog bij Eagle Express wezen kijken, Patricia haar broer Al had jammergenoeg een bespreking, dus die hebben we niet kunnen ontmoeten. Maar hij heeft daar prachtige trucks staan en tsja we hebben wel even gekeken of er misschien nog eentje open was. Dus even stiekem wat foto’s gemaakt.
’s Middags moesten we weer op tijd in Grand Rapids terug zijn, omdat Patricia dan de foodtruck had. Het is dan een vrachtwagen vol met allemaal voedsel wat aan de behoeftigen uitgedeeld kan worden, van aardappels tot appels, van melk tot brood en heel veel andere zaken. Zoiets wat bij ons dus georganiseerd is als een voedselbank. Greg moest ook even een poosje werken, Brian moest nog naar school, dus wij waren even op ons zelf aangewezen. Is ook echt niet erg en Willem is het gras gaan maaien. Dat is iets wat ook altijd standaard op het programma staat en het is echt een heel lap grasveld wat hier om het huis staat, dus Willem is er een heel poosje mee zoet geweest. En ja, wat heb ik toen gedaan? Dat weet ik dus eigenlijk niet eens meer. De volgende dag was het al weer donderdag, mijn grote dag was aangebroken want ik ging scrapshoppen. Lieve hemel, hier zijn toch mooie winkels hoor, maar om op 1 dag al die winkels te zien. Een hele klus, we hebben het gedaan, maar je weet op dat moment echt niet meer wat je hebben wil. Outlet, Michaels, Jo-Anns, Hobby Lobby en als laatste PAGES IN TIME.
Een geweldige winkel van ongeveer 3500 vierkante meters aan alleen maar scrapspullen. Ik heb me gewoon keurig gedragen, want wat ik gekocht heb, ja dat valt eigenlijk wel mee. Ik heb het wel eens meer gehad volgens mij, ik had eigenlijk wel wat meer papier willen hebben, echter dat is me nog al weer niet een gewicht om mee te nemen (er moet even goed al een pakketje naar huis gestuurd worden). Patricia was die dag de oppas voor Veda en de heren namen Sylvia onder hun hoede. Ze zijn naar de dierentuin geweest en ’s middags hebben ze de seringenboom een mooi plekje gegeven. Patricia heeft Sylvia en Veda weer naar David gebracht. Nadat Greg en Willem uitgespeeld waren met het vuurwerk en de oefeningen met de handgranaten, zijn er weer een paar lekkere steaks op de grill gegooid. Voor mij was het een heel drukke dag en ik was ’s avonds echt uitgeteld.
De volgende dag zijn Greg en Willem naar David toe gegaan om daar zelf bier te gaan brouwen. Patricia, Valerie, Veda en ik zijn naar Holland, Michigan gegaan om daar Valerie's moeder en zusje te ontmoeten. Stephanie heeft een lief zoontje Dax, dat een week ouder is dan Veda. Maar je Dax te laat geboren en Veda veel te vroeg is een heel verschil. Het was echt gezellig en heel erg leuk om ze zien. ’s Avonds was er hier een pokergame, de heren hebben dan altijd reuze schik en ik ben maar beneden tv gaan kijken. Was toch ook wel leuk om nu al de laatste seizoensafleveringen van Ghost Whisperer en Medium te zien. Voor Willem was het pokeren ook op een gegeven ogenblik wel afgelopen, dan gaat het allemaal veel te snel en dan is het ook echt niet meer bij te houden.
Gisteren 22 mei stonden er familiefoto’s op het programma. We zijn met z’n allen naar Steve Piedt gegaan, een thuisfotograaf met een studio en met zijn vrouw Barb en dochter Hannah, die hun uiterste best gedaan hebben om ons allemaal zo netjes mogelijk op de foto te zetten. Dat is natuurlijk een hele klus, vooral met de 2 kleintjes en ik ben reuze benieuwd hoe de foto’s zullen zijn. Daarna zijn David, Valerie en de kids naar huis gegaan. Wij hebben nog wat boodschappen gedaan en zijn we naar de Mongolian BBQ gegaan.
Weer heerlijk gegeten en een heel leuk restaurant om het zo weer mee te maken. Vandaag is het al weer zondag 23 mei en is het even een uitslaapdagje. Voor mij natuurlijk niet, ben dus weer best vroeg wakker en aangezien ik de laatste 2 dagen heel veel pijn aan mijn linkerarm had, ben ik blij dat het nu wat beter aan voelt. Misschien wat verkeerd gelegen of een spiertje verrekt, maar het was niet erg plezierig dat kan ik je wel vertellen. Vanmiddag gaan we met z’n allen naar een Japans restaurant en ook dat zal weer een hele belevenis zijn. De tijd gaat dan ook erg snel en is het ook al weer zover om aan de koffers te gaan denken.
Veel liefs, Ria en Willem
It is Sunday already again and it's all going so fast. We are one week with Patricia in Grand Rapids already again. Tuesday we will fly home, I think it even will be okay though. We are one month on the road now and I think to be back at home in our own rhythm it will be all right also. We arrived Sunday in Grand Rapids and then it was just the feeling of coming home again. We did meet David, Valerie and the children immediately and we actually have met them the rest of the week or almost every day of this week. Monday we went to the Grand Rapids Public Museum all together and it was fun. Tuesday before we went to Scottville, we did go to Flowerland a big garden center. Patricia did have her birthday on May 18th and we did get some beautiful flower baskets and a beautiful lilac tree. Last year, my Dad said that I had to give plants and flowers to Patricia and Mom DeMeester, by that I told him I would do so during our stay. Papa, you can be satisfied, because we picked out for Mom some beautiful roses and she was also very happy with it. The car was really full of flowers and plants in various scents and colors. Along the way we visited David and Valerie's house for Willem to show. It's a beautiful house in a big area, which is something not always to be useful, but they live really beautiful. In the afternoon we went to Mom in Scottville and also Suanne was around. It was great to see my American Mom, 82 years and having a bad cough, but great to be there also feeling come home again. There is in about 2 weeks a great event for the Cancer Society to raise money and they run it at that time with some bags with a light in it. These paper bags filled with a light are all decorated and set with the name of someone who is deceased by cancer. That is the name of Ray DeMeester, my American Dad. It was a special something to be creative again this way and we really had lots of fun. In the evening we had great steaks on the grill and with Mom’s delicious potato salad it was really yummy. It was really celebrating a birthday because that day Patricia did get a very tasty birthday cake. Suanne did get us both a beautiful wind charm and for sure we were very pleased and happy with this present. The next day after breakfast we went to the cemetery with some other beautiful flowers for Dad and Katie to put down on their graves. We also went to Eagle Express, Patricia's brother Al had unfortunately a meeting so that we didn’t meet him this time again. But he has nice trucks and we looked if there might be one open. So just to make some sneaky pictures and Willem behaved very well. In the afternoon we had to be back in Grand Rapids in time, because Patricia was supposed to be there with the food truck. It is a truck full of food that could be distributed to all the needy, from apples to potatoes, from milk to bread and many other things. Something like in the Netherlands we call it the food bank. Greg had to work for a while, Brian had to go to school, so we were here on our own. It isn’t really not too bad and Willem has been mowing the grass. That is something that always is on his program being here and it's really a big piece of lawn around the house, so Willem has been busy for a while. And so what did I do? I don’t even remember it myself, just relax and hanging out. The next day it was already Thursday, my big day had arrived because I was scrapbook shopping. Oh, how nice all the scrapbook stores are here in the neighborhood, but to see all these shops on one day it is far too busy. A big job and yes we did it, but you know at that moment I really did not know what I wanted exactly. We did Outlet, Michaels, Jo-Ann's, Hobby Lobby and finally PAGES IN TIME (thanks Valerie). A great store of 3500 square meters to just scrap stuff. I've just behaved very neatly I think, because what I bought wasn’t really so bad. I've sometimes had much more with me as I do hear Johan his comment. I'd really like to have some more paper, but I have to be careful about the weight of the suitcases to take home (there should be as well a package to be sent home). Patricia was the babysitter for that day for Veda and the gentlemen took Sylvia under their wings. They went to the Zoo and in the afternoon they did put the lilac tree on a beautiful spot. Patricia brought Sylvia and Veda back to David’s home. After Greg and Willem were played out with the fireworks and exercises with hand grenades, there were a few nice steaks on the grill again. For me it was a very busy day and that evening I really was exhausted. The next day Greg and Willem went to Newaygo to meet David for beer brewing. Patricia, Valerie, Veda and I went to Holland, Michigan to meet Valerie's mother and sister. Stephanie has a loving son Dax, which is one week older than Veda. But Dax being born too late and Veda born too early it is really a big difference to see both babies together. It was really fun and nice to see all of them. In the evening there was an international poker game here in the house, the men always have a lot of fun with it and I went downstairs to watch some television. It was also nice to already have the final season episodes of Ghost Whisperer and Medium seen. Willem was also playing poker but at a given moment it was over, then it's all going too fast for him. Yesterday May 22 there were family pictures on the program. We all went to Steve Piedt, a photographer with a studio at home with his wife Barb and daughter Hannah, who have done their best to get us all as neat as possible for the picture. That is a big thing, especially with two kids and I'm curious how the photos will be. Later David, Valerie and the kids went home. We did do some shopping and afterwards we went to the Mongolian BBQ to get a delicious meal.
Today is already Sunday May 23 and we had to sleep in this morning. Not for me of course not, so I woke up early again and having the last two days a lot of pain to my left arm, but I am glad I’m feeling much better now. Maybe I’ve been laying down the wrong way or a strained muscle, but it was not very pleasant I can tell you. This afternoon we all are going to a Japanese restaurant and that will be a whole special experience again like always. Time goes very quickly and tomorrow it is already time for packing the luggage again.
Het WK-voetbal in Zuid-Afrika is dan ook weer gestart, de tribune is hier weer in de carport gemaakt en de hopelijk mooie wedstrijden (met winst natuurlijk) van het Nederlands elftal kunnen weer beginnen. 
Met een paar schitterende laatste dagen in Grand Rapids hebben we een heerlijke vakantie afgesloten. Zondag zijn we traditie getrouw met z’n allen ’s middags naar het Japanese Steakhouse Ichiban geweest. Voor een oppas voor Sylvia was gezorgd en wij hebben het daar weer geweldig gehad. Lekker eten en gewoon mooi gezelschap zo met z’n allen, op dat moment zagen we dan wel David voor de laatste keer en begon het afscheid nemen al weer. 
Maandag zou Valerie eerst een kerkbijeenkomst hebben en zouden wij op de 2 meiden passen, echter de bijeenkomst ging uiteindelijk niet door. Valerie is nog wel geweest, zodat wij ook van haar, Sylvia en Veda nog afscheid hebben kunnen nemen. Goh, hoe groot zullen ze nu weer zijn als we ze een volgende keer weer eens kunnen zien. Nadat we als lunch een heerlijke pizza gegeten hadden, zijn we naar Lowell gereden. Daar woont Deanna, de dochter van Patricia’s zuster Judy. Het was heel fijn om haar, Rob en de kinderen Abigail en Andrew weer eens te zien, want dat was werkelijk dan ook al 10 jaar geleden. Ze wonen bijna zo’n 2 uur rijden vanaf Grand Rapids. Patricia was eerder bij de Nederlandse winkel geweest en had beschuit, hagelslag, stroopwafels, gekleurde hagel en speculaasjes voor bij de thee meegenomen. Willem heeft ze geleerd hoe ze 2 speculaasjes met boter ertussen moeten eten, verder ook speculaasjes op witbrood en dat ging er allemaal echt wel in. 
Lea, een vriendinnetje van Abigail had de stroopwafels ontdekt, dus dat ging ook erg snel. Willem is later nog met deze 2 jongedames een eind wezen lopen om foto’s van de omgeving te maken, want rondom het huis ligt echt een bijzonder groot lap grond.
samen met Patricia hebben we nog een poosje op het vliegveld gezeten. Koffers inchecken ging gemakkelijk, de vlucht naar Atlanta ging prima en op het vliegveld van Atlanta hebben we een heel poosje moeten wachten voor onze volgende vlucht naar Amsterdam. Maar ja, wat eten en een berichtje geven naar huis via internet, verder gewoon even uitrusten en dan was het zover dat de laatste etappe aangebroken was. 
Naar huis! Ik heb de hele tijd aardig wat kunnen slapen, maar Willem heeft praktisch geen ook dicht gedaan, dus dat was wel heel vervelend. Woensdagochtend om iets over 8 kwamen we na een voorspoedige vlucht op Schiphol aan, waar Herman en Johan ons op kwamen halen. Tsjee, meer dan 4 weken vakantie en we hebben het geweldig gehad, maar dan ben je er toch uiteindelijk klaar voor om thuis te zijn. Maar ja, wat ziet het er hier dan klein uit, zoveel verkeer en alles gewoon weer heel Hollands.’s Avonds hadden we een heerlijk balletje gehakt met opgebakken aardappelen en sperziebonen. Ook het bruine sneetje brood smaakte weer verrukkelijk, in Amerika hebben we het heel goed gehad, maar daar eet je net zoals al die weken aan boord gewoon heel anders.
VanAndel museum geweest en dinsdag zijn we voordat we naar Scottville gingen eerst naar het tuincentrum Flowerland geweest. Op 18 mei is Patricia namelijk jarig en hebben we haar wat kunnen verwennen met wat mooi plantenhangers en een prachtige seringenboom. Vorig jaar zei Pa dat ik voor planten en bloemen moest zorgen voor Patricia en Mam DeMeester, ik heb toen gezegd dat ik dat tijdens ons verblijf nu zou doen. Paps, je kunt tevreden zijn hoor! Ze hebben een mooi aandenken aan jullie gekregen, want ook voor Mam hebben we een paar prachtige rozenstruiken uitgezocht en ook zij was er reuze blij mee. De auto was werkelijk vol met bloemen en planten in allerlei geuren en kleuren. Onderweg zijn we bij David en Valerie 
langs geweest om Willem het huis nog te laten zien. Het is een prachtig huis in een afgelegen gebied, dat is iets wat soms niet altijd handig zal zijn, maar ze wonen er werkelijk prachtig. ’s Middags zijn we dan naar Scotville gegaan om Mam te ontmoeten en Suanne was daar ook al. Het was weer geweldig om Mam te zien, 82 jaar en op dat moment wel snipverkouden, maar heerlijk om ook daar weer thuis te komen. Er is over 2 weken een bepaald evenement voor de Kankerbestrijding om veel geld in te zamelen en dan loopt men op dat moment met bepaalde papieren zakken met een lichtje er in. 
Deze papieren zakken zijn allemaal versierd en beschreven met de naam van iemand die aan kanker overleden is. Dat is dus uit naam van Ray DeMeester, mijn Amerikaanse Dad. Het was een speciale gebeurtenis om op deze manier dan weer creatief bezig te zijn en hebben we echt wel weer schik gehad. ’s Avonds lagen er een paar heerlijke steaks op de grill en met Mams heerlijke aardappelsalade was het een waar feest. Het was dan ook werkelijk een feestdag omdat Patricia die dag 54 jaar geworden is en ook een verjaardagstaart was iets wat er natuurlijk bij hoorde. 
De volgende dag zijn Greg en Willem naar David toe gegaan om daar zelf bier te gaan brouwen. Patricia, Valerie, Veda en ik zijn naar Holland, Michigan gegaan om daar Valerie's moeder en zusje te ontmoeten. Stephanie heeft een lief zoontje Dax, dat een week ouder is dan Veda. Maar je Dax te laat geboren en Veda veel te vroeg is een heel verschil. Het was echt gezellig en heel erg leuk om ze zien. ’s Avonds was er hier een pokergame, de heren hebben dan altijd reuze schik en ik ben maar beneden tv gaan kijken. Was toch ook wel leuk om nu al de laatste seizoensafleveringen van Ghost Whisperer en Medium te zien. Voor Willem was het pokeren ook op een gegeven ogenblik wel afgelopen, dan gaat het allemaal veel te snel en dan is het ook echt niet meer bij te houden.
Gisteren 22 mei stonden er familiefoto’s op het programma. We zijn met z’n allen naar Steve Piedt gegaan, een thuisfotograaf met een studio en met zijn vrouw Barb en dochter Hannah, die hun uiterste best gedaan hebben om ons allemaal zo netjes mogelijk op de foto te zetten. Dat is natuurlijk een hele klus, vooral met de 2 kleintjes en ik ben reuze benieuwd hoe de foto’s zullen zijn. Daarna zijn David, Valerie en de kids naar huis gegaan. Wij hebben nog wat boodschappen gedaan en zijn we naar de Mongolian BBQ gegaan.
Weer heerlijk gegeten en een heel leuk restaurant om het zo weer mee te maken. Vandaag is het al weer zondag 23 mei en is het even een uitslaapdagje. Voor mij natuurlijk niet, ben dus weer best vroeg wakker en aangezien ik de laatste 2 dagen heel veel pijn aan mijn linkerarm had, ben ik blij dat het nu wat beter aan voelt. Misschien wat verkeerd gelegen of een spiertje verrekt, maar het was niet erg plezierig dat kan ik je wel vertellen. Vanmiddag gaan we met z’n allen naar een Japans restaurant en ook dat zal weer een hele belevenis zijn. De tijd gaat dan ook erg snel en is het ook al weer zover om aan de koffers te gaan denken.
