Rainbow forum

Ik was dit keer aan de beurt om de strijd aan te binden met één van de beheerders van het Rainbow forum. Je krijgt dan beide hetzelfde papier en je mag maar 1 vel cardstock toevoegen.
Het was echt een close finish, maar ik ben dan degene die net niet gewonnen heeft.
Maar tsjee wat ben ik tevreden met mijn LO's van Veda, ik had nog een beetje papier over dus heb ik er dan maar een spread van gemaakt.
Het was ook echt leuk om het op deze manier te doen.





This time it was my turn to make the better LO against one of the moderators of Rainbow forum. We did get the same paper and we could get 1 piece of cardstock from ourselves. It was really a very close finish, but I was the one who lost this match. But I'm so satisfied with this wonderfull LO of Veda, I had some paper left so I made a spread with it. It was really fun to do it this way.

2010 alweer

Ook in de eerste maanden van 2010 zijn er al weer veel bijzondere dingen geweest.
Begin januari zijn Willem en ik lekker een weekendje weg geweest.
Wij zijn zaterdags in Brielle en Rotterdam geweest om gewoon even de boel de boel te laten. We hadden nog steeds zo'n hotelbon die Willem in 2009 al voor zijn verjaardag gekregen had.

Het jaar 2009 is gewoon een erg heftig jaar geweest en we hebben heerlijk van alles genoten om even er gewoon helemaal uit te zijn.
We hebben in het Golden Tulip hotel in Rotterdam overnacht en zondags zijn we ook nog naar Kinderdijk geweest. De laatste keer dat we daar geweest waren, was dat met Patricia en haar familie, maar de herinneringen waren gewoon heel anders.



Het heeft deze winter heel erg lang gesneeuwd en dat heeft natuurlijk ook wel een aantal leuke plaatjes opgeleverd. Dit zijn foto's van Stella en die zijn natuurlijk hartstikke mooi gelukt, dus die wil ik natuurlijk wel als herinnering hebben aan deze koude sneeuwwinter.



Op 27 januari is Veda geboren. Een lief klein meisje in Amerika en daar ben ik dan weer een beetje Oma van. Zij is de dochter van Valerie en David, zusje van Sylvia en kleindochter van Patricia en Greg. Deze zwangerschap ging ook niet zo gemakkelijk, ze heeft niet de erfelijke ziekte die in de familie zit, maar Valerie heeft vanwege vroegtijdige weeën de laatste weken niets mogen doen. Veda is wel te vroeg geboren, maar alles is prima.




Op 6 februari hebben we een meeting gehad van een forum waar ik lid van ben. Het is een reuze gezellige dag geweest met heel wat beppen en gefreubel.




Ik zal nog wel zien wat er t.z.t. op mijn blog toegevoegd zal worden.
In april vertrekken wij voor ons cruise-avontuur en daar moet ik mijn blog natuurlijk wel uptodate voor hebben. Ik vind het altijd zo leuk om te schrijven, maar heel lang is er de fut bij mij niet geweest. Nu met al die leuke plannen die wij hebben, moet het er toch zeker weer van komen, want het thuisfront moet natuurlijk op de hoogte blijven.



Dit is de eerste Layout die ik gemaakt heb van mijn Traveljournal.
We zullen natuurlijk honderden foto's maken en die moeten natuurlijk wel gescrapt worden, een hele grote maar zeker ook een hele leuke klus.

Kerst 2009

Kerst 2009 was een gedenkwaardige Kerst zonder Ma Kost, maar dit jaar dan ook zonder Pa Kost.
Op Eerste Kerstdag was het altijd Ma van Sonnen en Pa Kost die gezellig kwamen gourmetten, maar ja dat was dan dit jaar niet meer omdat ook Pa overleden is. We hebben al gauw geregeld dat dit jaar dan de hele familie Kost hier op Eerste Kerstdag kwam en we hebben toch nog een gezellige dag gehad met toch een erg verdrietig randje.

Christmas 2009 was a very memorable day withhout Ma Kost and now also without Pa Kost. On Christmas Day it always was together with Ma van Sonnen and Pa Kost 'gourmetten', but this year not possible anymore because Papa passed away. I arranged almost the whole family Kost could be together on that day and it was a great day with a sad line around it.

Nog wat herinneringen van 2009!

In 2009 hebben we een vakantie gehad met heel veel tegenstrijdigheden.



Mooi weer en vooral ook minder weer in het zuidwesten van Frankrijk bijna in de Pyreneën. Een prachtig gebied waar het op de camping gewoon fris kon zijn en 15 kilometer verder op was het lekker warm.




We hebben heel veel mooie dingen gezien en gedaan. De natuur is daar uitzonderlijk mooi en we zijn er vaak op uit gegaan.
Ook het strand was daar super mooi met hoge golven en hebben we zeker genoten.


Maar ja als er dingen gebeuren, zoals het moment dat Willem bijna zou verdrinken in die mooie hoge golven dan is er zeker wel een heel raar gevoel.
Helemaal als hij uiteindelijk toch daar ook in het ziekenhuis van Bayonne komt te liggen met heftige rugklachten.
We hebben de vakantie dus af moeten sluiten zonder Willem, we hebben na een paar dagen de vouwwagen afgebroken en zijn met z'n drietjes naar huis gereden. Ook dat was natuurlijk wel heel apart, want Willem is altijd degene die altijd rijden wil en ik ben dan de enige die met de vouwwagen achter de auto mag rijden. Maar alles is gelukkig goed gegaan en zijn wij ook gelukkig veilig thuis gekomen. Daar moest ik dan verschillende zaken nog gaan regelen voordat Willem thuis kwam.


Willem is uiteindelijk 2 dagen later met de ziekenauto naar huis gebracht. Hij heeft nog een hele poos nodig gehad om te herstellen en is in november pas weer volledig aan het werk gegaan.












Een week later hebben wij de vouwwagen weer in Voorthuizen op gezet zodat Stella, Mieke en de kinderen daar een week konden kamperen.
Het was toen prachtig weer en ze hebben een heerlijke week gehad.



















Ik weet niet of het voor ons nog weer eens kamperen zal worden.
Willem heeft aangegeven dat hij geen gevaarlijke vakanties meer wil en hebben we voor 2010 een andere vakantie geboekt.



In 2009 we have had our holidays with so many differences. Nice weather, cold weather and wonderfull beaches. We have had a lot of fun and we have been seeing very much. Things changed when Willem almost drawned in the high waves and it seemed afterwards he did hurt his back. He had to go to the hospital in Bayonne to stay for several days and they brought him home by ambulance. Before that we broke up at the campside and we drove the car and 'vouwwagen' back to Harderwijk by ourselves. Willem had to take several months his rest before he could start working his full hours again.
After our vacation we had the vouwwagen in Voorthuizen where Stella, Mieke and the children had a wonderfull time with very good weather.
I don't think it is for us camping anymore, Willem doesnt want any dangerous vacations anymore. For this year 2010 we made plans for a whole different vacation.

Ik moet de draad weer oppakken

Er is in de laatste 9 maanden heel veel gebeurd. Het bloggen is me verder niet gelukt, maar ik moet het gewoon weer een keertje oppakken. Laat ik het maar gewoon allemaal even doorlopen wat er gebeurd is in al die tijd. Mijn laatste bericht is geweest dat mijn vader in mei in het ziekenhuis is geweest en uiteindelijk een heel zware operatie ondergaan heeft. Hij is weer opgeknapt, maar tegelijkertijd is hij steeds maar minder geworden. Je zag hem steeds verder achteruit gaan en dat was heel erg jammer want hij genoot nog zo van alles en iedereen. Op 16 augustus is hij 84 jaar geworden, maar hij werd steeds zieker en zieker. Het kwam gewoon steeds vaker voor dat hij op bed lag en dat het eten ook steeds minder werd.

Uiteindelijk werd hij in oktober nog weer zieker en heeft hij toen bij Herman en mij al aangegeven dat hij het niet meer zou redden. Pa is weer in het ziekenhuis opgenomen en op 6 november kregen we de mededeling dat behandeling niet meer mogelijk was. Op 9 november is hij overleden en hij had er vrede mee. Hem is verder lijden bespaard gebleven en hebben we onze laatste dagen samen als heel bijzonder ervaren. Ook de dagen tot aan de begrafenis waren heel bijzonder en hebben we hem eerst naar huis gebracht. We zijn daar dag en nacht bij hem gebleven en uiteindelijk hebben we hem met z'n allen weer naar moeder gebracht. Daarna kwam het moeilijke om zijn huis leeg te ruimen en dan komen er zoveel herinneringen naar boven, want wat heeft hij daar in dat huis aan de Albert Verweyplein toch veel plezier gehad.


Ook wij hebben er toch bijzonder mooie herinneringen aan over gehouden om hem daar zo gelukkig te zien. Gelukkig met zijn bowlen, met zijn computer, met de verpleging want hij was stapel met al die zusters en hij had ze ook allemaal op zijn Hyves staan bijvoorbeeld.


Maar ook vooral met ons als kinderen, klein en achterkleinkinderen. We hebben heel veel zorg voor hem gehad, maar we hebben het met alle liefde van de wereld voor hem gedaan en we missen hem nog elke dag.




Many things happened these last 9 months. Blogging didn't work out so well for me.
My Dad did have his 84th birthday in August and from May 2009 on after his surgery full of risks, he stayed sick. He was losing his strenght and got tired, although he always enjoyed us kids, grandchildren and greatgrandchildren so much. But November 6th in hospital again, we did get the results that he couln't get well anymore. Monday November 9th he passed away and he was in peace. For him there was no suffering anymore and the last days we al did have such a very special time with him in hospital. We took him home and stayed with him day and night until the funeral.
It was very hard to empty his house. A house where he stayed with so much pleasure working with the bowling, his computer and the attention of all the nurses who liked him all so very much.
A house with so many good memories of a man who is missed so dearly day by day.