zondag 21 maart 2010

Ik moet de draad weer oppakken

Er is in de laatste 9 maanden heel veel gebeurd. Het bloggen is me verder niet gelukt, maar ik moet het gewoon weer een keertje oppakken. Laat ik het maar gewoon allemaal even doorlopen wat er gebeurd is in al die tijd. Mijn laatste bericht is geweest dat mijn vader in mei in het ziekenhuis is geweest en uiteindelijk een heel zware operatie ondergaan heeft. Hij is weer opgeknapt, maar tegelijkertijd is hij steeds maar minder geworden. Je zag hem steeds verder achteruit gaan en dat was heel erg jammer want hij genoot nog zo van alles en iedereen. Op 16 augustus is hij 84 jaar geworden, maar hij werd steeds zieker en zieker. Het kwam gewoon steeds vaker voor dat hij op bed lag en dat het eten ook steeds minder werd.

Uiteindelijk werd hij in oktober nog weer zieker en heeft hij toen bij Herman en mij al aangegeven dat hij het niet meer zou redden. Pa is weer in het ziekenhuis opgenomen en op 6 november kregen we de mededeling dat behandeling niet meer mogelijk was. Op 9 november is hij overleden en hij had er vrede mee. Hem is verder lijden bespaard gebleven en hebben we onze laatste dagen samen als heel bijzonder ervaren. Ook de dagen tot aan de begrafenis waren heel bijzonder en hebben we hem eerst naar huis gebracht. We zijn daar dag en nacht bij hem gebleven en uiteindelijk hebben we hem met z'n allen weer naar moeder gebracht. Daarna kwam het moeilijke om zijn huis leeg te ruimen en dan komen er zoveel herinneringen naar boven, want wat heeft hij daar in dat huis aan de Albert Verweyplein toch veel plezier gehad.


Ook wij hebben er toch bijzonder mooie herinneringen aan over gehouden om hem daar zo gelukkig te zien. Gelukkig met zijn bowlen, met zijn computer, met de verpleging want hij was stapel met al die zusters en hij had ze ook allemaal op zijn Hyves staan bijvoorbeeld.


Maar ook vooral met ons als kinderen, klein en achterkleinkinderen. We hebben heel veel zorg voor hem gehad, maar we hebben het met alle liefde van de wereld voor hem gedaan en we missen hem nog elke dag.




Many things happened these last 9 months. Blogging didn't work out so well for me.
My Dad did have his 84th birthday in August and from May 2009 on after his surgery full of risks, he stayed sick. He was losing his strenght and got tired, although he always enjoyed us kids, grandchildren and greatgrandchildren so much. But November 6th in hospital again, we did get the results that he couln't get well anymore. Monday November 9th he passed away and he was in peace. For him there was no suffering anymore and the last days we al did have such a very special time with him in hospital. We took him home and stayed with him day and night until the funeral.
It was very hard to empty his house. A house where he stayed with so much pleasure working with the bowling, his computer and the attention of all the nurses who liked him all so very much.
A house with so many good memories of a man who is missed so dearly day by day.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten