29 april was het voor ons de dag om in te schepen en moesten wij om 11 uur uitchecken bij het hotel. We hebben het eerst even lekker rustig aan gedaan en nadat we de koffers in bewaring hadden gegeven, zijn we nog maar even een wandeling gaan maken, omdat Willem het schip had zien liggen vanuit de hotelkamer. Maar ja even een wandeling was toch wel weer een hele tippel en de zon scheen weer dusdanig dat het gewoon weer erg warm was met het lopen. Toch was het een mooi gezicht om op de brug daar te staan en het schip te zien liggen, in het besef dat wij daar dan op zouden gaan. Om 1 uur waren we weer terug in het hotel en werden we naar de haven PORT EVERGLADES gebracht om in te checken.



Dat liep heel erg voorspoedig en weldra waren we in onze hut. Onze hut is piccobello en het hele schip is geweldig. Volop eten en drinken en bediening die voor je vliegt, van allerlei nationaliteiten. Philipijnen, Georgie, Rusland, Roemenie en noem maar op. We hebben eten in een restaurant, waar we elk moment dan ook terecht kunnen en daar kan je dan wel op een tafel voor 2 wachten maar ook gezamenlijk een tafel en die eerste avond zaten we dan met een Argentijns echtpaar (mmm, zij was niet zo te spreken over Maxima) en een Amerikaans echtpaar Zo komt je heel vaak in gesprek met veel verschillende mensen. Terwijl je in een ander restaurant om 5.50 en om 8.00 bijvoorbeeld kunt eten, maar daar hebben wij dan niet voor gekozen. Er is hier ook een buffetrestaurant, voor ontbijt, lunch en diner.



Met werkelijk van alles en bijvoorbeeld heerlijke broodjes en heerlijke stukjes gebak en heerlijk vers fruit. Ik zou hier echt dicht kunnen groeien, dus ik hou het echt wel in de gaten. Maar voor tussen de middag kan je ook kiezen voor een hotdog of een hamburger of een stuk pizza. Nou ja voor tussen de middag? Je kan dat op elk moment van de dag krijgen.



We hebben nog wel steeds veel last van het tijdsverschil en zijn we ‘s morgens erg vroeg wakker. Internet is niet gratis en hebben we een 250 minuten moeten kopen. Skype kan ik klaarblijkelijk helemaal niet aan boord krijgen, dus dat is wel erg jammer. Aan boord is het goed toeven, airco is hier dan ook echt wel nodig, want ‘s morgens is het werkelijk waar op het balkon gewoon al 28/29 graden terwijl het dus nog donker is. We hebben wel tijden gehad dat er meer deining is, maar over het algemeen is het goed te doen. Zeeziek zal je denk ik op zo’n groot schip niet kunnen worden. We hebben de eerste paar dagen dan op zee doorgebracht, echt een weidse vlakte maar wel heel spectaculair. Je loopt echt hele afstanden op het schip, we zitten achteraan en je kan waar je wilt gewoon naar toe. Theater en shows, barretjes, bibliotheek, het Atrium is volgens mij het middelpunt en winkeltjes. Ook overal plekjes waar je gewoon kan zitten en lekker naar de mensen kijken, want oh wat loopt er een volk toch rond.
Op 2 mei zijn we bij Aruba aan gekomen, het was leuk om eindelijk even contact met thuis te hebben, want de telefoon doet het verder nergens.



We hadden die dag een excursie geboekt en zijn we met een luxe bus het eiland rond gereden. Dan zie je echt heel veel en op het laatst was het dan dat je nog een uur op het strand kon blijven. Tsjee, wat was het op Aruba toch warm. Ze hebben een orkaan gehad en deze warmte was zelfs voor Aruba te warm, maar ik had het op dat moment niet meer en zijn we niet naar het strand maar naar Oranjestad zelf gegaan.



’s Middags weer aan boord en gingen we op weg naar Carthagena, Columbia.




Achteraf denk ik dat ik op dat moment al ziek geweest ben en ben ik het bed in gedoken. Na een voor mij erg slechte nacht zijn we ’s morgens erg vroeg het bed uit gegaan en hebben we 2 rondjes om het schip gelopen. Er is echt een hele route over een dek en daar zie je heel wat wandelaars op de vroege ochtend. Uiteindelijk zijn we deze dag 3 mei dan nog wel met de tour in Carthagena mee geweest. Maar ook hier was het erg drukkend warm en ben ik heel veel in de bus blijven zitten waar tenminste ook de airco draaide. Jammer van de mooie rondrit, een fort bezoeken redde ik bijvoorbeeld echt niet, want dat was erg klimmen en je zag dat het toch allemaal echt een andere cultuur is met heel veel (soms opdringerige) straatverkopers. Het tourisme is een belangrijk iets in Carthagena. Nadat we weer aan boord gegaan zijn, ben ik dus weer het bed in gegaan en uiteindelijk bij de Medische dienst beland, ja ik had ook weer eens wat. Het bleek dat ik erg hoge koorts had (39.3) en een fikse keel en oorontsteking. Ze hebben me aan het infuus gelegd en even een stoot medicijnen gegeven om de koorts naar beneden te krijgen. Dat heeft gelukkig geholpen om me echt een stuk beter te laten voelen.
Voor zover de berichtgeving tot aan het Panama Canal. De reis is tot op heden gewoon heel bijzonder en is het allemaal een hele ervaring.
Groetjes, Ria en Willem

April 29th it was the day to get aboard. Before checking out of the hotel we had a lazy morning and after getting the suitcases on hold, we did walk to a bridge because at the hotel Willem saw the ship has arrived. It was a walk not so long, but it was hot. It was a great view to see the ship in the harbor and at 1 we had to check in. Our cabin is wonderfull, the whole ship is wonderfull and with a great service. Enough food, lots of drinks and cakes and fruit and what ever you want, the people are flying for you with so much kindness. They are coming from everywhere, Philipines, Russia, Oekrain and so many different countries. During the whole day you can get hotdogs, pizza’s or burgers all with fries. And the pies and cakes and fresh fruit, it is all so yummie and I really have to watch it otherwise I’m growing so much I suppose. We choosed the anytime dining, so we are walking around the ship a lot with doing what we like to do by ourselves. Several times share a table and talking to Americans, people from Argentina, Canada so many people from everywhere.
In the morning when the sun has just got up, it is already 28 or 29 degrees Celsius, so really warm and I enjoy my balcony by than. Just as being such a big ship, I hardly notice being on a ship so I think being seesick wouldn’t be any problem for me.
May 2nd we have been to Aruba for a very nice tour around this Dutch Island. It was very hot out there, because it was shortly after a hurricane. Afterwards I got really sick, thinking having a fever, pain in my ears, throat, my whole body and having a very bad night. The next day we were in Carthagena, Columbia and we were having a tour again, but because of feeling terrible I stayed in the airco-bus a lot. When we got on the ship again we later on went to the Medical Center and it seemed I had a very high fever (39.3 C) and they got me on IV with a lot of medicine. That helped me a lot and with other antibiotics I’m well on my feet again. Willem is also coughing, but it is so warm outside and with airco inside it is no wonder.
So far this going on to the Panama Canal, it is all very special and a wonderfull experience.
Love, Ria and Willem