Weer thuis !!

Met een paar schitterende laatste dagen in Grand Rapids hebben we een heerlijke vakantie afgesloten. Zondag zijn we traditie getrouw met z’n allen ’s middags naar het Japanese Steakhouse Ichiban geweest. Voor een oppas voor Sylvia was gezorgd en wij hebben het daar weer geweldig gehad. Lekker eten en gewoon mooi gezelschap zo met z’n allen, op dat moment zagen we dan wel David voor de laatste keer en begon het afscheid nemen al weer. Maandag zou Valerie eerst een kerkbijeenkomst hebben en zouden wij op de 2 meiden passen, echter de bijeenkomst ging uiteindelijk niet door. Valerie is nog wel geweest, zodat wij ook van haar, Sylvia en Veda nog afscheid hebben kunnen nemen. Goh, hoe groot zullen ze nu weer zijn als we ze een volgende keer weer eens kunnen zien. Nadat we als lunch een heerlijke pizza gegeten hadden, zijn we naar Lowell gereden. Daar woont Deanna, de dochter van Patricia’s zuster Judy. Het was heel fijn om haar, Rob en de kinderen Abigail en Andrew weer eens te zien, want dat was werkelijk dan ook al 10 jaar geleden. Ze wonen bijna zo’n 2 uur rijden vanaf Grand Rapids. Patricia was eerder bij de Nederlandse winkel geweest en had beschuit, hagelslag, stroopwafels, gekleurde hagel en speculaasjes voor bij de thee meegenomen. Willem heeft ze geleerd hoe ze 2 speculaasjes met boter ertussen moeten eten, verder ook speculaasjes op witbrood en dat ging er allemaal echt wel in. Lea, een vriendinnetje van Abigail had de stroopwafels ontdekt, dus dat ging ook erg snel. Willem is later nog met deze 2 jongedames een eind wezen lopen om foto’s van de omgeving te maken, want rondom het huis ligt echt een bijzonder groot lap grond.
Zondagavond en maandagmorgen hadden we de koffers al gepakt. We moesten dinsdag dan ook al op tijd op het vliegveld zijn en het was weer een heel rare gewaarwording om al weer van iedereen afscheid te nemen. Greg was maandag al weer met werken begonnen, Brian is vast het bed weer ingedoken nadat we weg gegaan zijn en samen met Patricia hebben we nog een poosje op het vliegveld gezeten. Koffers inchecken ging gemakkelijk, de vlucht naar Atlanta ging prima en op het vliegveld van Atlanta hebben we een heel poosje moeten wachten voor onze volgende vlucht naar Amsterdam. Maar ja, wat eten en een berichtje geven naar huis via internet, verder gewoon even uitrusten en dan was het zover dat de laatste etappe aangebroken was. Naar huis! Ik heb de hele tijd aardig wat kunnen slapen, maar Willem heeft praktisch geen ook dicht gedaan, dus dat was wel heel vervelend. Woensdagochtend om iets over 8 kwamen we na een voorspoedige vlucht op Schiphol aan, waar Herman en Johan ons op kwamen halen. Tsjee, meer dan 4 weken vakantie en we hebben het geweldig gehad, maar dan ben je er toch uiteindelijk klaar voor om thuis te zijn. Maar ja, wat ziet het er hier dan klein uit, zoveel verkeer en alles gewoon weer heel Hollands.’s Avonds hadden we een heerlijk balletje gehakt met opgebakken aardappelen en sperziebonen. Ook het bruine sneetje brood smaakte weer verrukkelijk, in Amerika hebben we het heel goed gehad, maar daar eet je net zoals al die weken aan boord gewoon heel anders.
Het huis zag er prima uit, Johan had goed zijn best gedaan. Wat wel heel vervelend is gebleken, is dat mijn zere linkerschouder een slijmbeursontsteking bleek te zijn. Ik kon woensdagochtend meteen al bij de huisarts terecht en heb ik uiteindelijk een paar spuitjes gehad. Dat heeft gelukkig al heel goed geholpen en de rest moet dan met rust genezen.
Nu is het al weer vrijdag, Willem en Johan zijn met Herman naar de Landmachtdagen in Havelte en na een nacht met weinig slapen, ga ik nu maar weer wat met de foto’s aan de gang. We hebben er echt heel veel gemaakt, dus een leuke klus om ze te ordenen en gedeeltelijk te scrappen.

Groetjes, Ria


With some great last days in Grand Rapids our wonderful holiday has ended. Sunday in the afternoon we traditionally went all together to the Ichiban Japanese Steakhouse. There was for Sylvia a babysitter and we all did have a wonderfull time with good food and good company. At that time we saw David for the last time and it was strange starting to say goodbye already. At Monday Valerie would have a church meeting and we should babysit on the two girls, but the meeting was canceled. Valerie still came along, so we could say goodbye to her, Sylvia and Veda. Gosh, how grown they will be the next time when we can see them again. After a delicious lunch having a great pizza, we drove to Lowell. Deanna lives there, beeing a daughter of Patricia's sister Judy. It was very nice to see her, Rob and the children Abigail and Andrew again, because that was really already 10 years ago. They live almost 2 hours driving from Grand Rapids. Patricia had been previously to the Dutch store and had bought Dutch biscuits, chocolate sprinkles, stroopwafels, speculaasjes and colored fruit sprinkles for afternoon tea. Willem has taught them how to put 2 speculaasjes with butter in between to eat, even to go on just white bread with some butter and it seemed they liked it. Lea, a friend of Abigail had discovered the stroopwafels, so that package was going very fast. Willem went some later with these two young ladies for a walk to take pictures from the area, for around the house is really a very large piece of land.
That Sunday and Monday we had the suitcases mostly already packed. Tuesday we had to leave on time for the airport and it was again a very strange experience to say goodbye to everyone. At Monday Greg had already started working again, so we went with Patricia to the airport and we have been waiting there for a while. Luggage check in was rather easy, the flight to Atlanta was fine and at the airport of Atlanta, we had to wait a while for our next flight to Amsterdam. But yes, some food and some time for sending a message back home by Internet, simply just some rest and then the last flight going home was there. I have been sleeping very well on the plain, but Willem has practically not, so that was no fun for him. Wednesday morning we came on Schiphol Airport just about after 8, where Herman and Johan were waiting for us. Tsjee, more than four weeks vacation and we really have had a great time, but with the end in sight it is alright for coming home again. But then, what does it all looks small uphere, so much traffic and everything just very Dutch again. In the evening we had for dinner a lovely meatball, with baked potatoes and green beans. The dark wheat bread is tasting delicious again, in America it all has been very good and also the food on the ship, but food is very differently ofcourse.
The house looked fine, Johan had been very busy. What has proved to be very annoying for several days was my sore left shoulder and it turned to be bursitis. Wednesday morning shortly after coming home I was able to see the doctor very soon and I finally had a couple of shots. This has been fortunately helping very well until now and the rest should cure with rest. Now it's already Friday again, Willem and Johan are with Herman to the Army open house days in Havelte and after a night with some really little sleep I will start again with all the pictures to organize. We have really made a lot pictures, so there is a nice job to organize them and partly some scrapping again ofcourse.