zondag 9 mei 2010

Tsjee, wat is het toch eigenlijk een decadent luxe leventje wat we zo aan boord hebben. We waren vanmorgen lekker laat, misschien dat ik nu eindelijk aan het tijdsverschil begin te wennen en heb ik eerst heerlijk op ons balkon een boekje gelezen, terwijl Willem nog wat verder slapen kon. Daarna was er een Port & Shopping presentatie (lees verkooppresentatie) van de komende havens en ach wie diamanten en juwelen wil kopen schijnt dan wel goed te zitten. Er is ook een merk met werkelijk prachtige tassen van $ 300,00, maar ik hou het dan wel bij T-shirts voor Willem en voor mij dan een lekker luchtje voor Moederdag (ook al ben ik zijn moeder niet zegt Willem)! Dus na een erg laat ontbijt wat we dan maar een brunch zullen noemen, zitten we dus nu op het achterdek. Willem pal in de zon

en ik met mijn laptop in de schaduw. Het is werkelijk goed toeven hier, met een stralende (lees hete) zon en toch wel wat aardige golven. Het is vandaag al weer 9 mei en we hebben vandaag weer een dag op zee, dat betekend dus gewoon niets doen en verder relaxen. Ik vind zo’n dag rust heerlijk, want ook al is je ruimte beperkt aan boord, je loopt toch wel hele einden op het schip en je ziet elke keer weer wat nieuws. Er is ook heel veel te doen op zo’n schip, van knutseluurtje, breien en haakontmoeting tot Veteranenmeeting, van bridge of fotocursussen of bingo tot ik weet niet wat. Ik ben trouwens nu al aan mijn 3e boek van hier uit de bibliotheek bezig , Mary Higgins Clark en Carol Higgins Clark zijn bijzonder goed in het Engels te lezen natuurlijk. Ik heb er zelf verschillende van thuis, maar de bibliotheek is hier goed gevuld. We varen nu in de Pacific en de zee is nu wat ruwer, we zitten dus echt al weer over de helft van de reis.

Het is echt allemaal prachtig en we zien zo ontzettend veel. Voor Willem zijn er nu weinig schepen te zien op deze weidse vlakte en is hij nu zonnenbadend maar weer in slaap gevallen, ik hou het dan wel lekker bij schaduw om mijn verhaaltje te typen. Jammer hoor, dat ik hier niet kan Skypen, maar ik kan nu dan weer mijn blog schrijven over de laatste paar dagen. Namelijk de passage door het Panama Kanaal, daar is deze reis dan ook helemaal op gespitst natuurlijk en het was ook echt een machtige belevenis om er door heen te varen. Helemaal om toch dan ook nog contact te houden met thuis, waar iedereen de webcam’s in de gaten hield van de verschillende sluizen. Herman heeft prachtige afdrukken gemaakt en bedankt daarvoor, want je bent niet zomaar deze passage door en kostte het echt uren om ons in de gaten te proberen te houden.. Op Lake Gatun hebben we dan ook nog verschillende uren stil gelegen, het leek wel het middelpunt en verzamelplaats van de schepen die ook onze kant opgingen. Daarbij was het dan erg jammer dat er dus bij de laatste sluis Miraflores waar ook de webcams hingen, net een groot containerschip ons voor was en die kwam dan in de linkersluis te liggen, dus veel beter zichtbaar dan ons schip in de rechtersluis. Ze zijn dus nu ook een nieuwe doorgang aan het maken en in 2014 moet dat klaar zijn als het Panama Canal dan ook 100 jaar bestaat. Een cruise door het Panama Canal is dan prijzig, maar weet je dat de rederij dus ook $ 330.000,00 voor een doorvaart moet betalen!! Men heeft natuurlijk dan ook echt hier een monopoliepositie wat prijzen betreft, want anders kost het 25 dagen om er omheen te varen. Maar om helemaal het kanaal door te gaan is echt een spektakel en je ziet zo onzettend veel scheepvaart hier, dat Willem ook maar aan het foto’s maken bleef en hij heeft er die dag wel tegen de 500 gemaakt. ’s Avonds zijn we in Puertamador voor anker gegaan en in de verte zag je dan Panama City, dat is dan ook echt een metropole met heel veel hoogbouw, maar zijn we een eind er vanaf in de haven buitengaats (of hoe je het ook noemt) gebleven.

De volgende dag zijn we met tenderboten aan wal gegaan en hadden we weer een tour.
Dat is hier ook allemaal perfect geregeld en ben ik blij dat we dat allemaal thuis al besproken hadden. Veel mensen zijn naar Panama City gegaan, maar het is hier echt gedurig heel warm, dat ik niet graag in een stad had willen zijn. Die dag zijn we weer met de bus gaan rijden richting Lake Gatun en hebben wij dan weer een boottochtje gemaakt.

Het weer was daarvoor subliem en was het gewoon weer perfect. We hebben aapjes gezien, leguanen, babykrokodillen met een wakende moeder er achter en op dat meer varen was gewoon lekker.


Rond het middaguur waren we weer bij de Miraflores sluizen aangekomen en ach ja je kan niet alles hebben, maar op dat moment kwam er geen boot doorheen. We hebben nog wel even heel duidelijk naar de webcam gezwaaid. Later op de boot weer aangekomen, is het dan altijd weer wat zwemmen en een ijsje of wat eten. Hier in het theater was een komediant met zijn show, hij is klaarblijkelijk wel erg bekend en het was ook voor ons als Nederlander grappig te noemen. Want ja als Hollander versta je dan niet altijd de belangrijkste puntjes van een Engelse grap. Ik ben wel het gevoel van de dagen een beetje kwijt, want ik moet steeds heel goed na denken wat en wanneer wij iets gedaan hebben. Op 6 mei hadden we dan een dag op zee om richting Costa Rica, Puntarenas te gaan, het schip heeft niet zo snel gevaren maar het was gewoon ook toen weer een lekker relaxed dagje. Ik voel me zelf over het algemeen weer goed, dat kan ook niet anders met zo’n hele lading medicijnen, maar ik moet er niet aan denken dat ik zoveel plezier had moeten missen en wat het voor Willem zou zijn dat we het niet allemaal met z’n tweetjes zouden kunnen doen. Zo’n dagje je op zee is dan niets doen, boekje lezen, eten, niets doen, rondje lopen, zonnen, niets doen, eten, zwemmen en tot rust komen. Ook op deze avond was het weer theater met een buikspreker en dezelfde komediant van de dag daarvoor. Dat laatste is dan niet erg, want hij maakte het gewoon weer wat anders. Gisteren op 7 mei zijn we dan de binnenlanden van Costa Rica in gegaan om een

koffieplantage te kunnen bezoeken. Allemaal bijzonder interessant en vooral ook wat je dan van het land te weten komt met de gidsen die zoveel te vertellen hebben, zoals een bezoek aan een mooie kerk met een prachtig park vlakbij, waar je weer verschillende leguanen ziet loslopen in de natuur. Vervolgens komen we dan ook weer bij een Orchideeën kwekerij

en zie je heel veel van de natuur als je weer met de heerlijke airco-bus naar het schip toe gaat. Het schip vertrok nog niet zo snel en zijn we nog even de wal op geweest waar heel veel kraampjes stonden met allemaal souvenirs. Dat is wel erg veel natuurlijk wat ze je hier aanbieden in deze omgeving. Voordat je het weet dan ben je omringd met allemaal straatverkopers die van alles aan te bieden hebben, petjes en drinken, sieraden en prullen. Gisteravond dan weer een prachtige show gezien met zang en dans van Adrian Zmed. Hihi nog nooit van gehoord en die man moet toch bekend zijn, ja voor al die Amerikanen denk ik. Toch toen hij bepaalde stukken liet zien waar hij dan in gespeeld had, zeiden we ja die kennen we inderdaad dan wel.
Vandaag dan weer een dagje zee en nietsdoen, richting Huatulco voor morgen en Acapulco voor overmorgen. Voor elke haven hebben we dan wel een tour en morgen Mexico lijkt me dan weer heel bijzonder. Dan hebben we weer een dagje zee richting Cabo San Lucas, Mexico en oei dan is het einde van onze cruise al weer bijna in zicht.
Nu eerst nog even een stuk in het Engels vertalen en dan probeer ik het vanavond weer met foto’s op mijn blog te zetten.

Hasta la vista, Ria en Willem

This is a real luxury and decadent life on a cruiseship. This morning I awoke late, so I think there is some getting use to the timedifference. Willem slept some longer and I was reading a book on the balcony. After that we brunched, because before breakfast we had a Port & Shop meeting for the coming ports in Mexico. But the chance to buy so many jewelry or handbags of $ 300,00 is not for me. We’ll stay with some t-shirts and a nice eaudetoilette for me, because tomorrow it is Mothersday ofcourse (although Willem says I’m not his mother). Now we are sitting on the deck on the back, Willem is getting a nap and a lot of suntan, I’m writing on my laptop for my blog and it all feels wonderfull. Lots of hot sun and some pretty waves, but really enjoyable. It is May 9th already and time is really going fast. We had some great and spectacular days in the Panama Canal where it takes several hours to pass it through. There is a webcam standing on a couple of places and Herman has been checking us and he made some beautifull pictures at the computer. It was really a lot of fun with many ships, so Willem took about 500 pictures that day. The next day May 5th we went back by bus to Lake Gatun again on an eco-cruise by a little boat to see monkeys, baby crocodiles and a protective crocodile mother on the background, some inguana’s and it was really a lovely day. Later on we went to Miraflores Locks again, but at that time no ship was passing through. May 6th we had a day on see going to Puntarenas in Costa Rica. Having a time on see it is just great with a lot of rest and food and doing things and shows and drinks. Some comediants are known well for the Americans ofcourse, but it was really good to understand for us Dutch folks also. Ok missing one or two points on jokes, but it was really fun. May 7th there was Costa Rica and we did have a wonderfull tour to a coffee plantation, Orchid farm and the country side of Costa Rica by bus. So a bus with airconditioning is perfect with this weather, because it is really warm outthere. Yesterday we were having a show with Adrian Zmed and we did have a lot of fun, because it really was a good show. Today we were doing nothing, just relax and get some rest. We are arriving in Mexico tomorrow for Huatulco, the day after in Acapulco and than we have a day at see again going to Cabo San Lucas.
Because of all the medicine I did get from the Medical Center, I’m very happy to feel so much better again. I felt terrible and I also felt terrible knowing I maybe couldn’t do things together with Willem on this trip, the cruise where we have been looking forwards such a long time. So, my story is translated in English now. At least most of it, forgive me in Dutch is longer, but I have to finish it now to make it on my blog with some pictures to it.
Love, Ria and Willem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten